Drobnoustroje w wyniku oddziaływania prądu pulsującego pochłaniają energię impulsów o częstotliwościach synchronicznych do częstotliwości we własnych komórkach, wzmacniając ich drgania z wzrastającą amplitudą, aż do zniszczenia struktur. Przerywają w ten sposób bezpowrotnie funkcje życiowe.

Te rezultaty badań dowodzą realności koncepcji elektromagnetycznej natury życia, opublikowanej w 1969 r. przez Polaka, Księdza Profesora Włodzimierza Sedlaka, uznanego w świecie za twórcę nowej dyscypliny naukowej: bioelektroniki. Zdefiniowana przez niego w 1967 r. bioplazma stanowi podstawę do zbadania mechanizmów bioelektronicznych, zachodzących w błonach komórkowych pasożytów podczas ich zwalczania zappowaniem.

Zjawisko rezonansu niszczące strukturę komórkową pasożyta, uwalnia bioplazmę z wnętrza jego komórki, która będąc strukturą zjonizowanych i spolaryzowanych cząstek dobrze przewodzi prąd elektryczny. Kierunkuje to przepływ prądu w organizmie, selektywnie dla właściwej częstotliwości w obszary koncentracji drobnoustrojów o tej samej częstotliwości rezonansowej. Taka selektywność kierunkuje mikrościeżki przepływu prądowego oraz zwiększa efektywność i skuteczność niszczenia drobnoustrojów.